Je hebt ze vast al eens in nieuw in de schappen van natuurvoedingswinkels en drogisterijen zien liggen. Dit kleine gedroogde fruit ziet eruit als een rode rozijn en wordt veelal gepromoot als een echte superfood. Veel mensen vragen zich echter af of de hype de gojibes niet heeft overschat.
De Lycium barbarum berry, gojibes of ook wel de ‘wolfberry’ komen voor in de Himalayas, Mongolia en China waar ze al duizenden jaren lang gebruikt worden in soepen, thee en medicijnen. De bessen worden van de boom afgeschud waarna ze worden gedroogd. Ook kan het sap van de gojibes worden gebruikt. In winkels wordt het vaak gedroogd verkocht.
De gojibes heeft inderdaad een indrukwekkend voedingsprofiel met onder anderen vitaminen B, C en E en de mineralen zink, calcium, ijzer, koper en germanium. De media heeft de gojibes zelfs gepromoot als preventief tegen de ziekte kanker. Veel beroemdheden zweren ook al bij het gebruik van de gojibes. Op deze manier is de bes in de media opgeblazen tot een superfood met talloze voordelen.
We moeten echter kritisch blijven. Veel van de stoffen die in de bes voorkomen zijn erg gezond, maar komen ook voor in andere soorten fruit. De bes is in onderzoek nog te weinig vergeleken met andere fruit- en groentesoorten om erachter te komen waarin het nou eigenlijk uitblinkt. Daar komt nog eens bij dat er wel al bewezen is dat het eten van veel groente en fruit preventief tegen kanker werkt. Waarin de gojibes zich dus positief mee onderscheid is dus nog onvoldoende onderzocht.
Wel kan er worden gesteld dat het hier inderdaad gaat om een bijzonder gezond stukje fruit. De bes is zoet en lijkt wat betreft smaak en vorm een beetje op een rozijn waardoor het bij veel mensen geliefd is. Hierdoor wordt de bes terecht door veel mensen in hun dieet opgenomen.
